Odmiany rasy jack russell terrier

Jack Russell Terrier pojawił się na początku XIX wieku, dzięki pracy hodowlanemu prowadzonej przez pasjonatów łowcy z Anglii, Johna Russella. Jego zwierzęta były małe, różniły się energią i nieustraszonością. Małe mobilne motory wkrótce nabyły wielu fanów. Przedstawiciele rasy Jack Russell Terrier Hard Service mieszkają w domach wielu celebrytów - Philip Kirkorov, Alina Kabaeva, Michail Galustyan, Oleg Deripaska.

Według rodzaju wełny

Wełniana okładka Jacka Russella Terriera wyraźnie różni się w wyglądzie i strukturze włosów. W standardowym opisie rasy wyróżnia się 3 odmiany:

• gładki -haired;
• długowłosy;
• pośredni lub złamany.

Głównym celem tych psów było polowanie na lisy i inne zwierzęta żyjące w dziurach. W przypadku nieskrępowanego ruchu w wąskiej podziemnej przestrzeni wymagana była najbardziej gęsta wełna. Preferowano osobniki gładkie. Charakterystyczną różnicą między ich wełną była niegrzeczna, gruba i krótka kosmki. Wełniana pokrywa jest ciasno przylegająca do skóry, nie jest zaciągnięciem w różnych kierunkach. Obecność gęstej obrony rakietowej zapewnia ochronę zwierzęcia przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi. Właściwa opieka nad krótkim zwierzakiem wymaga regularnego czesania i mycia raz w miesiącu.

Długie terriery wyglądają bardzo komicznie: mają krótką brodę, grube brwi i puszysty futra. Długa wełna ma grubą podkładkę. Vilests są cienkie i sztywne. Ten rodzaj świtu jest nadal nazywany twardym haymem („żucie”). Właściwa opieka nad uprzążami zapewnia regularne przycinanie - przyciąganie martwych wełny. Manipulacja jest przeprowadzana przez specjalistę. Należy pamiętać, że włosy zwierzęce mogą powodować alergie.

Pośredni typ linii włosów nazywał się zepsuty („Wełna z przerwą”). Dla niego długi, szorstki stos, mocno dopasowanie ciała zwierzęcia. Psy nie mają brwi i brody na pysku.

Kolejną różnorodnością chemików jest RAF. Nazwa pochodzi od angielskiego słowa - złamana w kilku miejscach. W RAFS płaszcz futra ma długą, niegrzeczną, kręcone kosmki, które swobodnie wystają we wszystkich kierunkach.

Patrząc na szczenięta, trudno jest ustalić, jaki rodzaj wełny będą rosły. Odrębne oznaki wełnianej osłony pojawiają się dopiero po osiągnięciu 3 miesięcy. Wybór przyszłego zwierzaka, należy pamiętać, że w jednym śmieciach dzieci z różnymi rodzajami wełny mogą być obecne w jednym śmieci.

Według koloru

Jack Russell jest jednym z niewielu gatunków, w których nie ma wielokoloru. Wyróżnia się dwa kolory wełny:

• Biało-czarny;
• Biało-czerwony („z opalenizną”).

Kolor dominujący - biały. Jasny kolor linii włosów został specjalnie „zaprogramowany” po usunięciu rasy. Ponieważ Terrierowie musieli brać czynny udział w polowaniu, John Russell obawiał się, że nie zostaną przyjęci dla dzikich zwierząt i nie przypadkowo strzelać. Jasny kolor koloru był rodzajem znaku identyfikacyjnego, przez który właściciele mogli rozróżnić leśne zarośla swoich zwierząt.

Ogólnie przyjęty opis rasy przewiduje plamy na białym tle wełnianej osłony. Znaki są czarne lub „upadły”. Uległość nazywa się plamami, jakby spalona wełna. Jego odcienie różnią się od jasnożółtego do kasztan. Rozwody mają nieregularny kształt, czasem KRAP (kolor z przewagą małych plam).

Klasyczny kolor wiąże się z obecnością „maski” na pysku, t. mi. Duże plamy zakrywające oczy i uszy, a także małe miejsce na ogonie. Tak wyglądał ulubiony przez Johna Russella, nazywany Trump. Współczesne terriery od czasu do czasu występują trzykolorowe (trójkolorowe) i paski (tygrysy), które pojawiły się w wyniku przejścia z innymi typami.

Wełniana okładka Terriera ma niezwykłą własność samowystarczalności. Każdy brud szybko znika sam, a zwierzę zdobywa idealny wygląd.

Według wysokości

Początkowo pies był przeznaczony do polowania w otworach, więc jego zwarte wymiary były niezbędnym stanem. Zwierzę powinno swobodnie wślizgnąć się w wąskie podziemne fragmenty i bezpiecznie wydostać się. Zgodnie z ustalonymi standardami głównymi parametrami psa są: wysokość 25-30 cm, waga 5-6 kg.

Mały rozmiar Jack Russell ułatwił swój transport. W dawnych czasach łowcy nosili czterokierunkowanego towarzysza w specjalnej torbie i wypuścili go, gdy potrzebna była jego pomoc. W dzisiejszych czasach zalety zwartych form Piosik zostały docenione przez mieszkańców dużych miast. Łatwiej jest zatrzymać małego psa w mieszkaniu, a jeśli to konieczne, zabierz go ze sobą na wycieczkę.

Po ogólnej popularności ras miniaturowych niektórzy hodowcy zaczęli rozmnażać się. Kupującym oferuje miniaturowe szczeniaki o wadze do 3 kg, które są opisane jako nowy rodzaj rasy. W rzeczywistości mini lub mikro jacki nie istnieją.

Niewielkie wymiary poszczególnych okazów są spowodowane patologią dziedziczną lub braku produkcji ściółki. Osoby z wyraźnymi krasnoludami są łatwo ranne, podlegając różnym infekcjom, często mają ukryte wady w strukturze ciała. Są słabo udzielani na socjalizację i szkolenie, nie mają prawa uczestniczyć w wystawach. Oczekiwana długość życia Jack Russell Terrier jest znacznie krótsza niż zwykłe osoby.

Wybierając szczeniaka, nie ścigaj mody. Kupowanie zwierzęcia, które spełnia standard, jest bardziej praktyczne i bezpieczniejsze. W takim przypadku właściciel będzie mógł uniknąć wielu problemów i spędzić więcej niż rok ze swoim przyjaznym czterokrotnym towarzyszem.

Inne gatunki

Zewnętrzna część Jacka Russella została oficjalnie zatwierdzona w 1904 roku. Od pierwszych lat istnienia nowej rasy hodowcy zwrócili uwagę na zauważalną różnicę w proporcjach struktury ciała: niektóre osoby miały wydłużone kończyny, a część była krótka. Podczas demonstracji na wystawach sędziowie z reguły preferowali długie uczestników. Odrzucono „krótki -tookoloki”. Byli jednak popularne i rodzą się częściej.