Jak leczyć infekcję opryszczką u kotów: objawy i leczenie opryszczki u kociąt i dorosłych zwierząt

Opryszczka u kotów na całym świecie jest uznawana za przyczynę większości chorób górnych dróg oddechowych. 50–70% dorosłych zwierząt i zgodnie z wynikami ostatnich badań i do 97% ma przeciwciała do czynnika sprawczego zakażenia opryszczką. Ustalono, że choroba ta podlega 100% nieistotionym zwierzętom domowym. Jak ma infekcję kota herpeswirusem? Jakie są objawy towarzyskie? Jak leczy się infekcja opryszczki w kotach? Jakie jest jego niebezpieczeństwo dla kota i czy jest przekazywany osobie?

Co to jest herpeswirus, jak wchodzi do ciała kota?

Herpeswirus FHV-1 (wirus herpów koci typu 1) jest czynnikiem sprawczym zakażenia herpeswirusem lub wirusowym zapaleniem nosa. Jest to wirus rodziny Herpesviridae zawierający DNA. Charakteryzuje się szybką propagacją w hodowlach komórkowych i niszczeniu komórek, a także zdolność do ustanowienia ukrytej infekcji w czułym zwojom nerwowym po pierwotnej infekcji.

Ten zewnątrzkomórkowy czynnik zakaźny składa się z podwójnego łańcucha rdzenia - podwójnego łańcucha DNA znajdującego się wewnątrz ikosahedron, do którego przylegają do materiału elektronicznego - powłoka. Rola otaczającej jej struktury końcowej jest powłoka wirusowa tworząca się z błony jądrowej komórki gospodarza.

Zazwyczaj wirus ten wchodzi do ciała kota w kontakcie - poprzez wydzieliny nosowe, ustne i spojówkowe. Jak wykazały badania, istnieją inne metody jego dystrybucji. Na przykład w ingragelicznym wkropleniu FHV-1 zapalenie pochwy i wrodzone zakażenie kociąt oraz dożylne zakażenia zakażenia i poronienia wywołują.

Pośrednie przenoszenie opryszczki może również wystąpić poprzez zakażone wydzielanie wydzielnicze w komórkach, na osobistych rzeczach zwierząt, personelu (szczególnie w zamkniętych przestrzeniach w szkółkach). Ten rodzaj zewnątrzkomórkowych czynników zakaźnych ma dość krótki okres istnienia poza ciałem gospodarza, więc sytuacja zewnętrzna zwykle nie jest długoterminowym źródłem rozprzestrzeniania się.

Według naukowców metoda aerozolu przekazywania FHV-1 nie ma większego znaczenia, t. do. Istnieją dowody na to, że koty nie rozróżniają zakaźnego aerozolu wirusów oddechowych w procesie konwencjonalnej aktywności układu oddechowego. Jednak kichanie może prowadzić do emisji dużych kropli na znacznych odległościach. Skuteczność transmisji zależy również od liczby patogenu opryszczki wyróżniających się przez zainfekowane zwierzęta, czas trwania i bliskość kontaktu.

Pomimo faktu, że liczba pozakomórkowych środków zakaźnych po izolowaniu przez zakażonego kota i ich nośnika może być taka sama, łatwiej jest je przekazywać od pacjentów w ostrej fazie choroby, a nie od nośników wirusa, t. do. Pierwszy to pierwszy bardziej obfity. Druga kategoria zwierząt jest niebezpieczeństwem, w którym odbywają się bliskie kontakty (na przykład w szkółkach).

Objawy opryszczki u kotów

Środek patogenny pojawia się w wydzielaniu wydzielniczym nosowym i jamy ustnej gardła dzień po zakażeniu i jest zwykle aktywnie uwalniany w ciągu 18-30 dni. W przypadku przełożenia media można go reaktywować pod wpływem czynników, które zmniejszają odporność (silne przepięcie emocjonalne, łożyska i karmienie potomstwo, przyjmowanie kortykosteroidów, choroby jednocześnie).

Jego reaktywacja występuje średnio 1–1,5 tygodnia po, na przykład, działania stresowe. Okres izolacji FHV-1 w tej sytuacji trwa od kilku dni do kilku tygodni. Typowe objawy zakażenia zwierzaka z wirusowym zapaleniem nosa:

• nadmierna łza i ślinienie;
• obfite wygaśnięcie fragmentów nosowych;
• kaszel;
• kichać;
• biegunka;
• wymiociny;
• Dyspnea;
• zapalenie spojówki;
• ropne wyładowanie od oczu prowadzące do ich przyklejania (patrz. na zdjęciu);
• Pęcherzy i wrzody na błonach śluzowych jamy ustnej i ust;
• Zmiana zachowania (chore zwierzę osłabia, spędza większość dnia w pozycji leżącej, nie reaguje na bodźce zewnętrzne);
• całkowita lub częściowa utrata zainteresowania żywnością;
• Poprawa temperatury ciała.

Z powodu zatorów nosowych zwierzak nie chce jeść ani pić, co może prowadzić do odwodnienia ciała. W takim przypadku konieczne jest siłą zmuszanie zwierząt.

Diagnoza choroby w stanach weterynarii

Tę chorobę można leczyć dopiero po dokładnej diagnozie. Na początkowym przyjęciu weterynarz prowadzi:

• Badanie wizualne czteroosobowego pacjenta, oceniające naturę wrzodów na ustach i w jamie ustnej i wydzieliny z oczu;
• badanie jednoczesnych objawów;
• Analiza informacji uzyskanych od właściciela zwierzęcia o tym, jak manifestuje się choroba, jak długo zauważył zmiany w stanie kota;
• Analiza możliwych sposobów infekcji CAT.

Po zebraniu anamnezy weterynarz wyznacza pacjenta dodatkowe badanie:

Choroba w ukrytej postaci jest prawie niemożliwa do zdiagnozowania. Zwróć się do weterynarza tylko wtedy, gdy występują oczywiste objawy choroby.

Jakie jest niebezpieczeństwo opryszczki kotów, czy wirus jest przekazywany osobie?

Opryszczka u tych zwierząt rzadko kończy się śmiercią. Zazwyczaj śmiertelny wynik tej choroby odnotowano u kociąt (w 20% przypadków) i kotach o zaawansowanych formach procesu patologicznego. Śmierć występuje głównie z odwodnienia ciała lub przyłączania wtórnego bakteryjnego oskrzelickiego.

Jeśli choroba zostanie postawiona na sprzęt, zwierzak może mieć następujące komplikacje:

• Zapalenie zatok nosa, tchawicy, płuc, oskrzeli;
• wrzody wrzod;
• Wycieranie tkanki rogówki;
• Tkaniny oczu;
• Zespół suchego oka.

U zwierząt, nawet po pomyślnym leczeniu w ciele, wirus może pozostać, reaktywny ze spadkiem odporności. Dla ludzi, a także dla innych gatunków zwierząt, infekcja opryszczki kota nie jest niebezpieczna.

Leczenie choroby

Jeśli zostanie wykryty czteropasmowany pacjent, przepisuje kompleksowe leczenie przeprowadzane w domu pod nadzorem weterynarza. Z odpowiednio wybranym schematem terapii u zwierząt, zachodzi znaczna poprawa w ciągu kilku dni, a po 1,5–2 tygodniach jest całkowicie wyleczona. Informacje o leczeniu opryszczki u kotów:

Opieka kota, dieta podczas choroby

Aby zwierzak wyzdrowiał szybciej, musi tworzyć specjalne warunki. Podczas leczenia zaleca się umieszczenie zwierzęcia w ciepłym, cichym miejscu, do którego pozostałe czterech mieszkańców mieszkania są ograniczone. Miscy z jedzeniem i wodą, a także tacą, zaleca się umieszczenie go w pobliżu łóżka. Pet nie będzie musiał dużo się poruszać, co pozwoli mu zaoszczędzić więcej siły, aby zwalczyć chorobę.

Aby zniszczyć wirusa, wszystkie zanieczyszczone powierzchnie należy leczyć roztworem dezynfekującym przygotowanym z wody i chloru w stosunku 32: 1. Pozostałe przedmioty należy wytrzeć serwetką zwilżoną w roztworze mydlanym. Miski i toaleta kota muszą być regularnie czyszczone.

Aby ułatwić oddychanie przy worku ogonowym, powinieneś robić wdychania lub okresowo wprowadzać ją do łazienki, w której włączanie ciepłej wody są mocno zamknięte. Specjalną rolę w leczeniu odgrywa odżywianie. Jeśli zwierzak zjada gotową suchą żywność, zaleca się przeniesienie go na mokre produkty tej samej marki podczas zabiegu. Jeśli kot żywi się „naturalnym”, dodaj do diety:

• Wytarte warzywa;
• owsianka;
• bulion;
• pokrojone mięso;
• Gotowany filet rybny.

Lepiej jest przenieść zwierzę do odżywiania 3-4-rodowego. Jeśli ogon nie ma apetytu, zaleca się gotowanie żywności z produktów z wyraźnym apetycznym zapachem. Woda w misce musi zostać zmieniona dwa razy dziennie. Powinna to być temperatura pokojowa.

Zapobieganie opryszczce u kotów

Najlepszym sposobem zapobiegania tej chorobie jest terminowe szczepienie. Takie warzywa, takie jak „Multifels”, „Quadrickyt”, „Nobivak Triket”, „Coral” pomoże chronić koty przed wirusowym zapaleniem nosa. Kocięta, które narodził zainfekowany kot, są szczepione częściej - trzy razy, zaczynając od miesiąca wieku.

Zaleca się również zapobieganie jego rozwojowi:

• Aby chronić zwierzaka przed wstrząsami emocjonalnymi. Nie możesz na niego krzyczeć. W domu, w którym mieszka takie zwierzę, nie powinno być kłótni. Aby kot nie był znowu zdenerwowany, idąc do weterynarza samochodem, jeśli to możliwe, zaleca się zadzwonić do domu.
• Podczas chodzenia ogranicz kontakt ułaskawienia ogona z innymi zwierzętami.
• Przed na drutach sprawdź zwierzaka pod kątem jakiejkolwiek choroby.
• Chroń zdrowe koty przed kontaktem z zarażonym członkiem mieszkającym z nimi na tym samym terytorium.
• Regularnie przeprowadzaj zapobiegawcze badania weterynaryjne.
• Prawidłowo zaskakuj miłośników ogona.
• Regularnie daj zwierzęcy, karmiąc naturalną żywność, zgodną z weterinem kompleksów witaminowo-mineralnych.