Opis i cechy rasy pomoran spitz

Pomeranian Spitz - standard, opis i cechy rasy

Spitz - psy należące do V Group FCI (Federal Cynologique International) lub MKF, co oznacza „międzynarodową poganologię”. Piąta kategoria MKF jest podzielona na polowanie, sanki, duże, dekoracyjne odmiany. Dzisiaj porozmawiamy o oddzielnej rasie - pomorskiej spitz. Porozmawiajmy o historii pochodzenia, cechach charakteru, oficjalnych standardach i innowacjach, a także o wiele więcej.

Historia występowania rasy

Miejsce narodzin hodowli psów to owoc - niemiecka prowincja położona na południu Morza Bałtyckiego. Na cześć regionu historycznego rasa została nazwana. W tej chwili jest to terytorium współczesnego przedniego przednich na zachodzie Niemiec.

Na początku 1700 roku zaangażowali się w wybór białych psów o nazwie „Podamsile”. Württemberg - miejsce hodowli przedstawicieli rasy czarnego koloru. Zostały wyjęte, aby chronić winnice. Te psy były znacznie większe niż współczesne Spitz. Ich hodowla, użycie były głównie zaangażowane w ludzi o niższym społeczeństwie.

Później, w XVIII, wyższe społeczeństwo zaczęło wykazywać zainteresowanie nimi, zamieniając je w elitarne zwierzęta domowe. Angielska królowa Charlotte przyniosła Spitza ze swojego rodzinnego McChenburga za własną zabawę. Ale od tego momentu zaczęli poważnie angażować się w hodowlę psów. Spitts zarejestrowane jako oficjalna rasa. Hodowcy zaczęli starannie wybierać, wybierz pary do dalszego przejścia. Specjaliści stanąli w obliczu celu - użycia najlepszych okazów.

Stopniowo wielkość psów zaczęła się zmniejszać, nie ważyły ​​się już jak przed 9-14 kg.

Victoria - wnuczka królowej Charlotte, w 1871 r. Została szefem angielskiego klubu zajmującego. Uczestnicy społeczności przyjęli oficjalny standard.

Nieco później, w 1899 r.

1913 był oznaczony rejestracją pierwszej książki plemiennej. Był używany do uwzględnienia uzyskanego potomstwa. Książka zawiera fakty z narodzin szczeniąt dopiero po tym, jak producenci otrzymali oceny wystawowe.

Pierwsza wojna światowa opuściła znak na rasie: część liczby była na skraju zniszczenia. Amatorscy hodowcy psów zaczęli importować psy z krajów europejskich. Ale próby ożywienia rasy nie powiodły się z powodu drugiej wojny światowej. Po ustanowieniu świata niemiecki klub Spitz zrewidował standard, który częściowo przetrwał do dziś.

Plusy i wady rasy

Oczywiste zalety można nazwać:

• Życzliwość - Pomeranianie przeku łapiąc radością, towarzyskością;
• Wytrzymałość, wysoki stopień adaptacji - psy łatwo tolerują długie wycieczki. Szybko przyzwyczajaj się do wysokich, niskich temperatur;
• Małe rozmiary są bardzo istotne dla osób mieszkających w mieszkaniach.

Wśród minusów:

• Głośny szczek. Aby to położyć, nie potrzebują powodu. Dlatego odstawienie od tego złego nawyku powinno pochodzić z wieku;
• Unieważnienie. Psy z małych ras często przeceniają własne rozmiary i możliwości, pędząc na braci większych. To kolejny moment szkolenia - nie uważaj, że mały pies nie musi być kształcony;
• Zmiana zębów. Często właściciele pomerańczyków nie monitorują zębów podczas zmiany. Małe rasy mają z tym problemy: zęby mleczne nie mają czasu na wypadek, a rdzenne już rosną. Z tego powodu ugryzienie jest odpowiednio rozpieszczane, kariera wystawowa takich przedstawicieli. Dlatego musisz monitorować zęby - aby pociągnąć je w odpowiednim czasie na weterynarza;
• Nadmierny. Psy z tej rasy z łatwością zyskują dodatkowe funty, które będą służyć nie tylko od odchylenia od standardu, ale także przyczyną rozwoju chorób sercowo -naczyniowych.

Standard rasy

Standard FCI nr 97 /12.jedenaście.2019

Widok ogólny: wełna wygląda uroczo. Podkład jest obfity. „Kołnierz” na szyi wygląda na zawroty głowy i bogaty. Puszysty ogon pieczenia leży na plecach. Charakterystyczną funkcją zewnętrzną jest lis z ciekawych czarnych oczu.

Główne proporcje: wysokość na zwlecych i długość obudowy odpowiadają sobie jako 1: 1, a długość lufy do długości czaszki wynosi około 2: 3.

Zachowanie i temperament: uważność i oddanie dla jednego mistrza. Wysoki stopień nauki. Pomeranian Spitz to idealny pies dla rodziny i tych, którzy chcą założyć towarzysza.

Głowa i jej części: czaszka o średniej wielkości, zawęziona bliżej nosa. Przejście od czoła do twarzy jest umiarkowanie wyrażone, jego manifestacja jest możliwa, ale nie powinna być ostra. Nos jest mały, czarny kolor płatów jest dozwolony, a brązowy u czerwonych przedstawicieli. Usta pasują mocno do szczęki, nie są dozwolone. Ich kolor jest czarny i ciemnobrązowy.

Ugryzienie to nożyczka. „CITES” są dozwolone. Zestaw zębów - 42, ale odchylenia w postaci przedtrzonowców są dozwolone.

Oczy czarnego lub brązowego kształtu w kształcie migdałów.

Uszy są położone wysoko, małe. Wskazówki powinny być silne, ostro wystające na górę.

Szyja średniej długości. Na nim powstaje bogaty wełniany kołnierz.

Korpus: górna linia jest krótka, prosta. Withers są wysokie. Dolna część pleców i zboża są krótkie. Klatka piersiowa ma wystarczającą głębokość. Ogon znajduje się wysoko, pokryte grubą wełną, leży mocno z tyłu.

W dniu 12 listopada 2019 r. Oficjalny oficjalny standard FCI został zaktualizowany. Zgodnie z nowymi zasadami, właściciele zostali zakazani do używania modelowania wełny. Powinna wyglądać tak naturalnie, jak to możliwe. Niektóre zmiany wpłynęły na nawet granice wzrostu, porozmawiamy o nich teraz.

Wymiary i waga

Oficjalny standard ICF stwierdza, że ​​granice wzrostu znajdują się w zakresie 18-22 cm. Nowa edycja tego roku powiedziała, że ​​pomorski „dorastał” o kilka centymetrów. To zaskoczyło właścicieli okazów wystawowych i hodowlanych, ponieważ nie stało się jasne, co zrobić z rodowodem na małym Spitzie, który znalazł się w jednym korytarzu wzrostu z oddziałem.

Waga waha się od 1,4 do 3,2 kilograma. Preferuje się przedstawicielom, których masa wynosi około 2 kg.

Rodzaje

Różne podejścia do hodowli doprowadziły do ​​pojawienia się kilku rodzajów rodowodu. Najczęstsze są lisy, niedźwiedzie i zabawki.

Lis

AKS (American Club of Club) opisuje ten konkretny rodzaj rasy. Oprócz Fox Muzzle mają długi puszysty ogon. Typ FOX jest najbliżej standardu, więc tacy przedstawiciele są najbardziej obiecujący pod względem kariery wystawowej i hodowli.

Niedźwiedzi

Psy w typu „niedźwiedzie” mają pucubą policzki z powodu grubej wełny na kości policzkowych. Kagada jest mniej wydłużona niż w „Chanterelles”. Małe uszy. Wełniane, gęste, bogate. Podkład jest dobrze rozwinięty.

Popularność tego typu oddziałów nie jest korzystna dla rasy. Eksploracja nieszczęścia jest goniąca popyt, nie bierz pod uwagę stanu zdrowia psów. Próbują wycofać przedstawicieli z bardziej krótkimi kagonkami, ponieważ psy cierpią później na choroby serca, układu oddechowego i nerwowego.

Zabawka

Typ zabawki jest typem pośredniego. Jego ojczyzną jest Japonia. Początkowo wyświetlano psy o białym białym kolorze, później pojawiły się inne kolory.

Psy tego typu są trudne do różnej różnice od „Cubs”. Ale wciąż istnieją różnice: kufa jest bardziej płaska, oczy są sadzone dalej.

Pomeranian Spitz

Po prowadzeniu kręgosłupa ważne jest, aby wiedzieć, jak się tym zająć, jak karmić. Szkolenie zasługuje na szczególną uwagę, ponieważ małe rozmiary nie są powodem, aby nie edukować zwierzaka.

Opieka

Większość właścicieli rozważa opiekę wełny o najtrudniejszy i najtrudniejszy zawód. Spinnerów są silnie karmione, a podczas następnej zmiany płaszcza konieczne jest codziennie czesanie martwych włosów. Reszta czasu wystarczy, aby zrobić to kilka razy w tygodniu.

Zaniedbując czesanie, wełna będzie pokryta sztywnymi, z którymi nie będzie łatwo niezależnie poradzić sobie. Na szczęście są teraz profesjonaliści.

Wyprawa jest słowo niezrozumiałe dla większości uszu. Ale jeśli masz pomorską Spitz, będziesz musiał go spotkać. To jest profesjonalny system opieki wełnianej. Doświadczony Grumer upoi włosy zwierzaka i pocięje w celu uwydatnienia standardu rasy lub życzeń.

Kilka prostych wskazówek dla właścicieli:

• Nie zaleca się często mycia psów - raz na sześć miesięcy wystarczy. W przypadku procedur łazienkowych lepiej jest korzystać z profesjonalnych narzędzi, a nie ludzkich szamponów;
• Cięcie pazurów powinno być wykonywane w miarę wzrostu. I najpierw lepiej, aby powierzyć tę firmę specjalistom;
• Uszy wymagają osobnej ostrożności: kontroli i czyszczenia raz w tygodniu;
• Zębów nie można również zignorować. Aby je wyczyścić, możesz używać specjalnych żeli lub pastów.

Zdrowie

Wśród chorób podlegających rasie zauważa się:

• Patologia porodu;
• Choroby oczu;
• Kryptoryzm;
• Hipoteryoza;
• Upadek tchawicy.

Samoedykacja nie jest najlepszym rozwiązaniem, gdy wykryto objawy kliniczne jakiejkolwiek choroby. Diagnoza i wybór terapii - dużo pracowników weterynaryjnych.

Postać

Patrząc na paranety, możesz pomyśleć, że się uśmiecha. To wrażenie powstaje ze względu na strukturę kufy. Ale jego postać całkowicie zbiega się z „wyrazem twarzy”.

Pomeranian Spitz - pies emitujący pozytywne i radosne. Ten pies może być doskonałym towarzyszem dla każdej osoby, szczególnie dla osób starszych. W końcu bycie obok właściciela jest dla nich najlepsze.

Działalność

Pomarańczowy w zaskakująco łączy aktywność i spokój. Mogą godzinami gonić swoją ulubioną zabawkę i usiąść w rękach właściciela, zachowując niezachwiany spokój.

Nastolatek na trening

Ze względu na pozytywny temperament i przywiązanie do właściciela, pomarańcza dobrze nadają się do treningu.

Postawa do dzieci i dogaduje się z innymi zwierzętami

Rodzina z małym dzieckiem lepiej porzucić przedsięwzięcie, aby mieć takiego zwierzaka. Dziecko może przypadkowo zranić psa, a to może ostatecznie zamienić się w nerwowe, histeryczne stworzenie. Ale z nastoletnimi dziećmi, które wiedzą, jak radzić sobie z zwierzętami, pomarańcza idealnie się dogaduje.

Pomorskie szczenięta Spitz są przyjazne dla wszystkich krewnych. Ale stając się starzeniem się, mogą „zapomnieć” o swojej wielkości. Takie okazy często rzucają duże psy.

Trening i edukacja

Jak każdy pies, nie jest trudno nauczyć próbki w domu i społeczeństwie. Lepiej jest zaangażować się w szkolenie szczeniaka, ponieważ, podobnie jak dzieci, łatwo się uczyć w zabawny sposób.

Głównymi kryteriami szkolenia są stopniowość i wytrwałość. Krzyki, bicie - nie najlepsze, jakie można wykorzystać w procesie edukacji.

Wybór jedzenia

Właściwe odżywianie jest kluczem do długowieczności, zdrowia ukochanego zwierzaka. Dziś rynek oferuje szeroki wybór gotowej pasz. Preferowanie produktów premium powinny. Słaba pasza może negatywnie wpłynąć na stan zewnętrzny i wewnętrzny zwierzęcia.

Jeśli wolisz naturalne jedzenie, dieta powinna być zrównoważona. I trudno jest to zrobić z rozliczania poszczególnych wskaźników ciała zwierząt bez pomocy weterynarza.

Jak wybrać? Chłopiec czy dziewczyna?

Wybierając członka rodziny, zwróć uwagę na jego zachowanie. Szczeniak nie powinien siedzieć w kącie, być zaciśnięty, ograniczony. Zdrowy szczeniak biegnie, bawi się krewnymi, je i idzie do toalety.

Sprawdź psa pod kątem ran, uszkodzeń, pasożytów skóry. Weź żołądek: nie powinno być puste ani spuchnięte. Zaleca się odebrać szczeniaka do nowego domu po całkowitym szczepieniu, bliżej trzech miesięcy.

Chłopiec czy dziewczyna? Jest tu kilka niuansów. Jeśli planowana jest kariera wystawowa, mężczyźni wyglądają bardziej korzystnie. Wyglądają większe, jaśniejsze i bogatsze. Ale mają własne wady: mężczyzna jest bardziej zadiristami, umierają i mogą uciec za obecną „damą”.

Dziewczęta są bardziej elastyczne, łatwiejsze do trenowania, ale rujn i możliwa ciąża z kolejnymi porodami często odpychają ludzi.

Odmiany kolorów

Według oficjalnego standardu FCI miniaturowy Spitz może mieć następujące kolory:

• Biały;
• Czarny;
• Brązowy;
• Pomarańczowy;
• Strefa-szare;
• Krem;
• Cream-Shibl;
• Orange-Shibl;
• Czarny z opalenizną;
• Cętkowany.

Z kolorem plamistym głównym kolorem powinien być biały.

Treść nawet takiego małego psa jest dużą odpowiedzialnością, a nie wszyscy są gotowi. Wybierając psa, musisz zrozumieć, że zabierzesz nowego członka rodziny. Za jego zdrowie, życie i zachowanie - odpowiedzieć na Ciebie. Dlatego przed tak ważnym wydarzeniem zważyć wszystkie zalety i wady.