Angielski -thoroughbred koni rasa

Angielski rasowy koń - Rodzina wyhodowana w Anglii. Początkowo konie te nazywały się rasą angielską, ale odkąd zaczęły rozmnażać się w prawie wszystkich krajach świata, postanowiono zmienić nazwę rasy.

Krótki opis:

• Wysokość w withers 155-170 cm;
• Postać - żywa i energiczna;
• Średnia długość życia klaczy wynosi 20 lat, a ogiery to 25 lat;
• Waga dorosłych osiąga 450-600 kg. Wzrost przy urodzeniu wynosi 100 cm.

Charakterystyka ogólna

Zdjęcie rasy:

Jako jeździec nie ma równych. Kawor. Wzrost jest preferowany średni- dla szerokich piersi i specjalnego piękna, hodowcy nie gonią.

Ich zdaniem najpiękniejsze w formach, a także w garniturze konia, są słabsze w słynnej i sile i przychodzą skoki na biegun ostatniego.

Dobry koń jest charakterystyczny: Głębokość podniecenia, długość tylnej szynki, silny rozwój mięśni ud, długie ramię i żebra, stłumiona klatka piersiowa i nieco gwizdująca krzyżówka jest możliwa. Rasa była bardzo stara (w wieku dwóch lat są już w wyścigach).

Konie rasy angielskiej rasowej są niezrównane w słynnej renomie, ich norma jest uważana za galop z prędkością 1 km/min (60 km/h).

Na krótkich i średnich odległościach (do 2800 m) nowoczesne konie rasowe rozwijają średnią prędkość około 60 km/h, na duże odległości (ponad 3000 m) skaczą z prędkością 55 km/h/h/h/h/h.

Przez ponad 60 lat odbywa się rekord bezwzględnej prędkości, ustanowiony przez przedstawiciela rasy koni angielskiego rasowego przez ogiera pseudonim Beach Rakit, który w Mexico City 5 lutego 1945 r. W niewielkiej odległości 1/4 mili ( Zaokrąglony 402 m) opracował prędkość 69,62 km/h/h/h/h/h/h.

Prawie pół wieku później, 27 września 1993 r., W hipodromie Tistdown w Cleveland (Ohio, USA), wynik ten był w stanie powtórzyć ogier o pseudonimie rzut cebulowy identycznej rasy, ale wtedy nie można było pobić rekordu.

Dopiero 14 maja 2008 r. Zarejestrowano nowy rekord: purebrowany dwa -letni, klacz, pseudonim zwycięski Bru, w Grantwille (Pensylwania, USA) w odległości 1/4 mili wykazanej 70,76 km/h.

Konie innych ras nie wolno uczestniczyć w wyścigach z koniami rasowymi, ponieważ koń rasowy jest znacznie silniejszy i dziwaczny.

To dzięki opracowanemu i sprawdzonym systemowi ras i szkolenia można było zdobyć konia rasowego. Można powiedzieć, że koń rasowy „urodził się w wyścigach”.

Cała struktura jej ciała, zarówno wewnętrzna, jak i zewnętrzna, mówi o swoim celu. Serce konia rasowego jest coraz mocniejsze niż u koni innych ras, objętość płuc jest większa.

W spoczynku puls konia rasowego wynosi około 60 uderzeń na minutę. W czasach friskowego skoku wzrasta do 140 uderzeń na minutę.

Koń rasowy jest rozważany tylko wtedy, gdy jej ojciec i matka zostaną zapisani w plemiennej książce, a zatem sami są rasowe.

Zatem wszystkie konie rasowe przez trzysta lat historii nigdy nie doświadczyły spadku krwi innej osoby.

„Zgodnie z zasadami tylko te konie, które można prześledzić do ogierów plemiennych i klaczy nagranych w pierwszym tomie, General Studbook, opublikowanym w 1793 r., Mają prawo uznać się za rasę” ”. - F. Teza „Hodowla wyścigowych”.

Historia pochodzenia

Rasa ta, podobnie jak wszystkie lepsze dobrze znane rasy zwierząt domowych, w sensie zoologicznym nie jest rasowe, ale reprezentuje produkt skrzyżowania i dokładnie lokalny, to znaczy angielski, koni z ogierami różnych ras orientalnych, których krew krwią jest w nim dominujący.

Jeśli czyjąś krew była pierwszym impulsem do ustanowienia tej rasy, jego dalsza poprawa zależała od zręcznego krycia w nowo utworzonej rasie, od szkolenia i odpowiedniej edukacji następnych pokoleń.

W rezultacie konia powstał, doskonały we wszystkich artykułach, koncentrując wszystkie najlepsze cechy rasy wschodniej, z tak całkowitą siłą dziedziczności, że w całej sprawiedliwości jest uważana za całą rasę, w najwyższym stopniu stałym, i dlatego rasowe.

Ponieważ do XVIII wiek Wielka Brytania była silną siłą militarną, zapotrzebowanie na friskowe koni koni w armii angielskiej było bardzo wysokie.

Tak więc określony standard wzrostu został nawet ustalony, a utrzymywanie koni poniżej tego standardu, aby zachować w jednostkach wojskowych, a tym bardziej, że w reprodukcji był zabroniony.

Jednocześnie zamożni właściciele koni w kraju zaczynają importować elitarne konie różnych ras koni, a także majątków z Hiszpanii, Niemiec, Francji, Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu.

Liczne amatorskie buty do zakładów, a także polowania, ujawniło konie o wyjątkowej zdolności remontu, które stały się producentami.

Tak więc w połowie XVIII wiek elitarne konie z jazdy w magazynie z doskonałymi zdolnościami remontowymi stały w królewskich stajniach Anglii.

Genealogia jazdy rasowej pochodzi z trzech wspólnych przodków sprowadzonych do Anglii z krajów wschodnich.

Dziś nie ma konsensusu wśród naukowców-hippologów, do jakiego rodzaju ras trzech ogierów należało do przodków unikalnej rasy rasowej.

Pomimo faktu, że w historii zachowano informacje o tym, kto, skąd i jak te trzy ogiery do Anglii przyniosły swoje pseudonimy-Darleya Arabian, Godolphin-Arab lub Berber (Godolphin Arabian, Godolfin Borb) i Godolphin Borb) Bayerly Turk, z pewnością siebie powiedzieć, że należały do ​​rasy arabskiej (Darley, Godolphin) i Turcji (Bayerly) dzisiaj.

W tamtych czasach często definicje rasy były niedokładne. Konie minęły z ręki, zmieniły pseudonimy, a definicje rasy były podawane „okiem”, często nie była to nawet nazwa rasy, ale po prostu koń należący do kraju, z którego został przyniesiony.

Przez długi czas uważano, że Darli był rasą arabską rasową, różnymi źródłami zwanymi ogierami arabskimi i berberii, a Bayerli był uważany za rasę „turecką”, ponieważ została przywieziona z Turcji.

Dziś coraz więcej naukowców na świecie obejmuje fakt, że najprawdopodobniej tak nie było lub nie. Być może były to nieczystych koni, być może krwią krwi zarówno arabskich, jak i innych wschodnich ras koni (a potem wszystkie konie Wschodu w tym lub drugim nosiły krew koni arabskich).

Rosyjscy hippolodzy twierdzą nawet, że rasa koni rasowego dla wielu zewnętrznych i wewnętrznych znaków jest bezpośrednim potomkiem konia Akhal -Teke.

Niemniej jednak to Darli, Godolphin i Beverly stali się przodkami rasy. Do ich bezpośrednich potomków odpowiednio do czerwonych zaćmień (1764. R.), Bay Match (1748. R.) i Haroda (1758. R.) i wszystkie rasowe konie świata rosną dzisiaj.

Podczas hodowli rasy przeprowadzono ścisły wybór kandydatów do plemienia. Głównym kryterium hodowli koni rasowych było wynikiem kolumny końcowej - pozwoliło to czerpać najbardziej zaawansowaną rasę koni przez prawie 300 lat.

Od 1793 r. Przyniesienie krwi koni innych ras jest zabronione.

Rozpościerający się

W 1793 r. Opublikowano pierwszy tom rasy rasy. Już w pierwszym tomie zakaz tworzenia konia w książce pojawił się po raz pierwszy, jeśli ma co najmniej jednego przodka w dowolnym pokoleniu i w jakimkolwiek pokrewie w jej genealogii, która nie wzniesie się do zaćmienia, Harodu lub Matchem. W 1821 r. Rasa została oficjalnie rozpoznana.

Wkrótce w XIX wieku przyjęto prawie wszystkie te zasady uczestnictwa koni w rasach, które są ważne do dziś.

Zasady te zostały opracowane z uwzględnieniem fizjologii i temperamentu konia rasowego. Zokei zaczął stać na krótkim strzemicie nad plecami konia, aby nie ograniczać jego ruchów, ciężar Zhokeeva i całej amunicji był mocno regulowany (nie więcej niż 60 kg).

Ekscytujący spektakl, skoki, zaczął szybko rozprzestrzeniać się po Europie, potem pierwsze skoki pojawiły się w USA, Australii, Nowej Zelandii, Kanadzie i Ameryce Południowej.

Wszędzie wyścigi były przeprowadzane zgodnie z ujednoliconymi zasadami i ściśle przeprowadzone plemienne księgi rasy jadącego rasowego. Przez długi czas Anglia pozostawała centrum hodowli koniu rasowego.

Ale wkrótce wybitne konie pojawiły się we Francji i Niemczech we Włoszech, w USA i Australii. W połowie XX wieku trudno było nazwać Anglią wiodącą potęgą wyścigową.

Oczywiście klasyczny angielski skoki w najstarszym hipodromie pozostają jednymi z najważniejszych na świecie. Jednak wielkie nagrody linowe zaczęły odbywać się we Francji zarówno w USA, jak i w Australii.

Później dołączyły do ​​nich kraje Bliskiego Wschodu, a także w Azji Południowo-Wschodniej-Hongkongu i Singapurze. Dziś wyścigi na koniach jeździeckich odbywają się w prawie każdym kraju na świecie.

Tylko kraje północne, takie jak Finlandia, Norwegia, Szwecja, nie prowadzą skoków na jego terytorium - klimat tych krajów nie faworyzuje ras na temat koni płaskich rasowych. Ale w tych krajach hodowane są konie rasowe - głównie jako improwizat.

Dziś najlepsze konie rasowe ubiegające się o zwycięstwo w każdej nagrody międzynarodowej są hodowane w Anglii, Irlandii, Francji, USA, Kanadzie i krajach Arabskiego Wschodu. Pomimo ogromnej liczby plemiennych linii na świecie, jedna największa linia wyróżnia się w rasie.

Jej przodek stał się ogiernikiem nie -maro (Faros - Nogara 1935), urodzony we Włoszech w stajni jednej z najlepszych roperów koni. Ten ogier z powodzeniem wskoczył do jego ojczyzny, a także w niektórych innych krajach.

Po zakończeniu liny został producentem. Dziś jego linia rozwija się przez synów Nazrulli (z wybitnej klaczy Mumtaz Beyum) i nie -arktyki (od Lady Angela).

Większość współczesnych zwycięzców największych wyścigów, niezależnie od kraju, w którym się urodzili, jest przedstawicielami tej konkretnej linii.

Opis rasy

Zdjęcie:

Zewnętrzna część konia rasy koni rasowych o długich liniach charakteryzuje się kwadratowym formatem. Wysokość w Withers 155-170 cm.

Charakterystyka:

• Głowa szlachetny, lekki, suchy, z wydłużoną częścią przednią i bezpośrednim profilem. Niektóre konie mają czasem dużą i szorstką głowę.
• Ganashi szeroko umieszczone.
• Oczy Inteligentne, wyraziste, duże i wypukłe.
• Nozdrza szerokie, cienkie, łatwo rozszerzające się.
• Tył głowy długi.
• Szyja Długi, cienki, prosty, z normalnym wyjściem. Krótka szyja jelenia i łabędź są rzadkie.
• Withers Wysoki, długi, bardziej rozwinięty i ozdobny niż inne rasy.
• Z powrotem - Czasami z uchylonymi unieważnikami. W macicy, wraz z wiekiem i wzrostem liczby punktów sprzedaży, często występuje miękkie plecy.
• Mały z tyłu Często jest również wypełniony mięśniami.
• Krup długi, owalny i, z reguły, nieznacznie obniżony lub prosty. Konie rapal z obniżoną krupem stały się liczniejsze niż konie z prostym krupem.
• Klatka piersiowa głębokie, długie, średnie szerokość, bardzo pojemne, z odrzuconymi żeberkami. Ciało w kształcie stożka, skierowane w stronę szerokiej strony do przodu. Żołądek z systematycznym treningiem - szczuple.
• Na koni rasowych Mocne dźwignie kończyn z jasno zdefiniowanymi ścięgienami i dobrze opracowanymi, gęstymi, wytłoczonymi mięśniami. Nogi są suche, czyste, mocne, zwykle poprawnie ustawione.
• Przednie kończyny Sukhi, z dobrze rozwiniętymi stawami i jaskrawo zdefiniowanymi ścięgienami.
• Łopatka Długie, klubowe stopy, kość ramion i napad są długie, nadgarstek jest szeroki, dobrze rozwinięty. Istnieje kozinets (w różnym stopniu), a także przedłużenie podnośnika przednich nóg.
• Babcie Większość ma długą, normalną skłonność.
• Kopyta, Z reguły mały, normalny kształt, z gęstym rogiem.
• Przytłaczające nogi, Teren i ogony są małe. Grzywki są słabo rozwinięte, grzywa brakuje cienkich jedwabistych włosów, nie ma pędzli ani mało rozwiniętej. Ogon bez wątpienia i rzadko schodzi poniżej stawu kołowego.
• Noszące włosy Konie rasowe mają cienkie i pyszne. VES i mięśnie wyraźnie pojawiają się pod cienką jedwabistą skórą.

Postać

Podziwiane są wygląd i osiągnięcia angielskiej rasy koni, czego nie można powiedzieć o postaci. W młodości mogą wykazywać bezczelność i nieokiełznane.

Czasami zajmuje to dużo czasu, podczas gdy trener znajduje do niej podejście. Koń w żadnym wypadku nie jest obrażony, a tym bardziej, że się bije. Uczucia i umiarkowana ciężkość - jest to klucz do zdobycia zaufania. Z czasem ostrość postaci ma się całkowicie.

Jednak postać jest żywa i energiczna. I chociaż czasami przejawia się tendencja do śledziony, maksymalny zwrot siły z konia jest gwarantowany. Postać zależy od rodowodu, ale także zależy od edukacji.

Według rodzaju układu nerwowego są one przypisywane Cholerzerze.

Popularne garnitury

Najczęściej znajdują się trzy apartamenty angielskiej przerwy:

• zatoka (czerwony z czerwonym odcieniem, czarną grzywą i ogonem, a także dolną częścią nóg);
• Karakovo (ciemnobrązowy lub czarny, z czarnym ogonem i grzywą, na twarzy znajdują się złote opalanie, wokół oczu, w pachwinie);
• Zachwycać się (całkowicie czarny koń).

Rzadziej możesz spotkać szary garnitur.

Cena £

Koń angielski rasowy kosztuje klientów nie tani - od 250 tysięcy rubli.

Ostateczny koszt ogiera zależy od:

• Książka plemienna;
• Genealogia i pochodzenie;
• obecność certyfikatów weterynarzy;
• prestiż jeźdźca;
• obecność nagród za uczestnictwo lub zwycięstwo w wyścigach;
• wiek;
• stan zdrowia.

Najdroższym koniem z tej rasy był szeryf Danser w 1983 roku, kiedy jego koszt oszacowano na 40 milionów dolarów.

Opinie

Według rolników, z właściwym nastawieniem, konie pokazują swoje najlepsze cechy. Przynoszą radość podczas spacerów jeździeckich i wygranych skoków.

Najlepsze ogiery tej rasy często stają się mistrzami. Na przykład słynny koń, nazywany przez wojownik uczestniczył w ośmiu sezonach zawodów. Z stu wyścigów wygrał połowę.

Przedstawiciele rasy mają inne zalety:

• Piękny wygląd.
• Konie wyglądają świetnie i zachowują się z godnością arystokratów.
• Klaczy wyróżnia się rozwiniętym instynktem matki. Opiekują się źrebakiem.

Wady angielskiego konia konia są dobrze znane:

Odmiana należy do nastrojowego, rozpieszczonego. Elitarne, drogi konie były przywilejem szlachetności. Bogaci gospodarze od wieków mają „rozpieszczanie” zwierząt, nie odmawiając ich. Aktywna selekcja podważyła również witalność.

W rezultacie współcześni przedstawiciele rasy wymagają specjalnego pasz i treści. Konie angielskie nie mają zbyt dobrego zdrowia. Często cierpią na choroby z powodu zmniejszonej odporności. Nie toleruj zimnego, wilgotnego.

Ponadto z minusów:

• Kości - cienkie, kruche. Wszelkie obrażenia są niebezpieczne.
• Cena £. W Rosji trzeba będzie podać co najmniej 250 000 rubli.
• Zwierząt Przynoszą małe potomstwo.
• Złożona natura. Nie każdy właściciel może poradzić sobie z tymi konie.

Hodowla

Na całym świecie przedstawiciele rasy rasy rasowej są hodowani dla plemienia i sportów. Wymagania dla osób wybranych do reprodukcji są bardzo wysokie.

Uwzględniane są nie tylko zewnętrzne dane wnioskodawców, ich stan zdrowia i rodowód, ale także osiągnięcia. Na przykład tylko koń może stać się ogieriem plemiennym, który otrzymał przynajmniej jedną znaczącą nagrodę na wyścigach.

Wymagania nie są tak trudne dla klaczy, że kobiety, które nie uczestniczą w rasach, mogą się rozmnażać.

Duże fabryki koni -rod są zaangażowane w hodowlę koni rasowych na wyścigi, ponieważ zawartość koni nie jest tania.

Cena źrebiąt sportów różni się w zależności od wieku:

1. Najtańsza kategoria - Młodszy, niedawno zabrany matce. Ceny takich koni są niższe, ponieważ nie wiadomo, czy staną się mistrzami w przyszłości, czy przynajmniej zwycięzcy konkursu.
2. Druga kategoria - Biegowane i półtora roku źrebiąt. Ich koszt jest o rząd wielkości wyższy, ponieważ w tym wieku można już założyć, czy zwierzę ma szansę osiągnąć sukces w sportach jeździeckich.
3. Dwa -year -old i trzy -learne konie - Najdroższa kategoria młodych zwierząt. Te zwierzęta przechodzą podstawowy trening sportowy i mają każdą szansę na przyjęcie nagród w zawodach w skokach.

Karmienie

Dla każdej osoby dieta jest wybierana osobiście. Wiek, waga, zdrowie i obciążenie są brane pod uwagę. Sterna ma wszystkie niezbędne elementy. Szczególnie ważne jest zapewnienie obecności wapnia i fosforu.

Koń tej rasy jest karmiony sianem, specjalnymi paszami, roślinnością. Musisz także zachęcić zwierzę z jabłkami, marchewką, burakami i ziemniakami.

Karmienie odbywa się 3 razy dziennie.

Aby uzyskać średnią wagę dziennie, potrzebujesz 12-14 kilogramów żywności. Sole dziennie dają co najmniej 40 gramów.

Ryby i witaminy są zwykle dodawane do wody. Latem objętość pijanego wody dziennie wynosi około 50 litrów, zimą - 30.

Opieka w stajni

Właściwa treść tej rasy wymaga zgodności z wieloma warunkami, czasem i pieniędzmi.

Koń jest bardzo wymagający do opieki:

1. Stajnia powinna być ciepła i wygodna. W obszarze na jednostkę stoisku powinno wynosić od 50 m². Z każdego z nich wskazane jest osobiste wyjście do trawnika. Podłogi powinny być suche, a pokój jest dobrze wentylowany. Terminowe czyszczenie obornika i ogólnie czyszczenie pomieszczeń. Bardzo ważne jest, aby zapewnić konie wygodnego systemu temperatury. Aby to zrobić, będziesz musiał przeprowadzić ogrzewanie do pokoju. Przyniesie to znaczne koszty, ale komfort mistrza, który przyniesie ci zwycięstwo.
2. Prawidłowa ściółka jest również ważnym warunkiem dla treści. Siano, trocin lub torf. Są nie tylko łatwiejsze do czyszczenia, ale także pochłaniają nieprzyjemne zapachy. Ściółka powinna mieć średnio 30 cm. grubość. Musisz wymienić ściółkę 2 razy dziennie, a po dezynfekcji stoisko. Jeśli chodzi o podajniki i pijące, należy je wyczyścić, gdy tylko zostanie znalezione zanieczyszczenie.
3. Koń musi być regularnie czyszczony. Przestrzeganie higieny jest kluczem do zdrowia konia rasowego. Skóra musi być codziennie czyszczona. Aby to zrobić, użyj ciepłej wody, specjalnej szczotki i skrobaka. Wrażliwa skóra tej rasy wymaga delikatnych środków podczas czyszczenia.
4. Zęby i kopyta regularnie sprawdzają.

Możliwe choroby

Wraz z zaletami rasy ma pewne wady.

Kozinets - Wady przednich kończyn konia, wyrażone w wystającym stawie nadgarstka w wyniku skrócenia ścięgien zginaczy.

Jest to znacząca wada, dzięki czemu duża liczba skał była często małżeństwem. Zwykle występuje w starszym wieku, ale może to być wrodzona wada.

Jeśli kończyny są zakrzywione w momencie urodzenia, wówczas w wyścigach ten koń wówczas nie może uczestniczyć. Jednak Vice może pojawić się z powodu częstego udziału w wyścigach. Teraz uważa się, że Kozinets nie wpływa na wydajność zwierzęcia.

Kruchość kości. Jest to raczej ważny aspekt, nawet jeśli weźmiesz pod uwagę silne mięśnie rasy. Koń może mieć krwawienie z nosa, przyczynę długiego pobytu w treningu, a zatem przerzedzenie ścian naczyń krwionośnych.

Ten minus jest brany pod uwagę podczas hodowli, ale nie powoduje żadnych przeszkód, jeśli jest ostrożny wobec zdrowia konia i nie zaniedbuje podróży do weterynarza.

Brytyjska jazda wymaga długiego leczenia po urazie, nie toleruj mrozów, wilgoci i są wybredne podczas stabilnej.

Pył jest główną przyczyną chorób związanych ze światłem. Podrażnienie lub infekcja oddechowa natychmiast wpływa na zdrowie konia i wyniki.

Niestety angielski jeździec nie jest długim - ogierami żyją średnio 23 lata, podczas gdy klacze - 20. Ten koń słusznie zajmuje pierwsze miejsce w dowolnych skokach, ale również wymaga starannej opieki, zrównoważonego odżywiania i uwagi.

Różnica od innych ras

Nie ma równej prędkości biegania po arystokratyczną krowy. Wytrzymałość jest również na najwyższym poziomie. Ma płuca i większe serce niż przedstawiciele innych ras.

Dzięki unikalnej strukturze ciała jest w stanie rozwijać prędkość do 70 km/h., Czego nie jest w stanie żaden inny koń. To zapewnia jej najwyższe koszty na świecie. Do 40 milionów. dolary.

Fakty te nie pozwalają wątpić w wyłączność angielskiego rasowego.

Interesujące fakty

• Konie rasowe są najdroższe na świecie. Rekordowe kwoty, za które zostały kupione 13, 16 i 40 milionów dolarów!
• Dino Stallion, uprawiany w Anglii, miał najdłuższą grzywę - 3 metry. Pamiętaj, że ta rasa nie różni się w owłosieniu, ale raczej odwrotnie.
• Ogier Colin uczestniczył w swojej karierze w piętnastu skokach i pozostał zwycięzcą.
• Beach Rakit rozwinęła najwyższą prędkość znaną w świecie wyścigów konnych - 69,69 km/godzinę.

Wniosek

Angielskie konie rasowe - wymagające i niespokojne zwierzęta. Utrzymanie ich jest trudne i kosztowne, a rosnący mistrzowie jest jeszcze trudniejsze.

Chociaż prawdziwi eksperci rozumieją, że konie są warte. Zwykli ludzie cieszą się ekscytującym spektaklem na hipodromie lub ryzykownych spacerach.