Rasy kóz

W tej chwili hodowla kozy jest zajęta przez dość duży sektor rolny, ponieważ kozy dają nie tylko mleko i mięso, ale także wełnę, skórki i puch, które są używane w przemyśle tekstylnym. Zaletą rozwoju jest to, że przy stosunkowo niskich kosztach treści dają one dość dużą ilość mleka, pod warunkiem, że rasa jest prawidłowo wybrana. Po zapewnieniu dobrej opieki, w ciągu dziesięciu miesięcy laktacji można uzyskać do 1000 kg mleka, a rasa Zaanen jest na ogół posiadaczem rekordów, ponieważ jej przedstawiciele podają ponad 3000 kg mleka na jedną laktację.

Nawet osoby starsze mogą angażować się w treść kóz, ponieważ te zwierzęta domowe nie wymagają znacznych kosztów pracy i kosztów pasz. Dostosowują się idealnie do różnych warunków klimatycznych, a większość ras je prawie wszystkie rośliny (których nie można powiedzieć o innych zwierzętach), warzywach lub odpadach spożywczych. Przy odpowiedniej opiece rzadko są one poddawane chorobom, łatwo sięgają i prawie nie cierpią na zapalenie sutka.

Rasy kóz ze zdjęciami i opisami

Wełna koziej (Moger) jest doceniana na rynku znacznie wyższym niż owce. W przypadku produkcji uprawiana jest specjalna rasa angora. Od kobiety możesz jednocześnie wyciąć do 3,5 kg wełny i od mężczyzn - do 6 kg. Puch jest uważany za nie mniej cenny, co różni się miękkością, lekką i niską przewodnością cieplną. Aby uzyskać ten surowiec, rasa Prudon jest uprawiana (od kobiet można dostać do 700 gramów puchu rocznie i od mężczyzn - nieco więcej niż kilogram).

Mleko i mięso zwierząt jest uważane za bardzo cenne produkt spożywczy. Mleko jest o wiele bardziej przydatne niż krowa i może być nieustraszone surowe, ponieważ nie cierpią na plagę, gruźlicę ani ospę. Aby uzyskać mleko lub mięso, poszczególne gatunki są uprawiane, o których porozmawiamy poniżej.

Mieszane kozy

Mieszany typ to gatunek, który pąki są specjalnie hodowane w celu uzyskania różnych surowców: mleko, wełny, puch i skórki (ryc. 1).

Obrazek 1. Przedstawiciele ras mieszanych: Burian i Mongolski

Najpopularniejsze są:

• Burskaya
• Fala pieśniowa
• Casang
• koreański
• mongolski
• Nembing-Katjang
• Chega
• Shanian

Z filmu dowiesz się wszystkiego o popularnej rasie Boer.

Jakie są rasy kóz

W sumie na świecie jest ponad dwieście gatunków zwierząt, a ich nazwy często wskazują nie główne miejsce pochodzenia lub siedliska. Co ciekawe, dwa gatunki dzikich zwierząt są uważane za przodków zwykłych zwierząt domowych - szpiegostwo (marcras) i szabla (Bezoar). Podplowne znajdują się w górach Iranu w Afganistanie, w Azji Mniejszej i Transcaucazji.

Notatka: Według legendy wartość zwierząt daje nie tylko pożywne mleko i delikatne mięso, ale także mityczny kamień nie -samochodu, który został wyposażony w właściwości lecznicze od czasów starożytnych. Jak wierzyli nasi przodkowie, możliwe było znalezienie go dokładnie w bliznie z kozą SableGoroga.

Paint Animals żyją na wyżynach Himalajów, w Turkmenistanie i Afganistanie. Ale przodek większości osób europejskich jest uważany za „Prisk”, który niestety już umarł. W tej chwili Zaanenskaya jest uważany za najbardziej popularny.

Ponieważ istnieje ponad dwieście gatunków tych zwierząt, rozwośmy się tylko na najbardziej produktywnych i popularnych, dzieląc je zgodnie z klasyfikacją produkcyjną.

Mleczarnia

Rasy mleczne są najobszerniejszą grupą, ponieważ najczęściej w osobistych gospodarstwach tych zwierząt są hodowane specjalnie dla mleka (ryc. 2).

Nabiał obejmuje następujące:

• Zaanenskaya jest uważany za najbardziej znany na świecie. Zwierzęta tego gatunku zaczęły być rozcieńczone w Szwajcarii. Charakterystyczne cechy obejmują brak rogów, biały garnitur i wysoce rozwinięty. Są najbardziej produktywne i dlatego często są skrzyżowane z innymi gatunkami, aby uzyskać wysokie nudne. Wszystkie inne gatunki mleczarskie uzyskane przez sztucznie były hodowane w taki czy inny sposób przez przekraczanie zwierząt rasy Zaanen.
• Gorky
• Megrrelskaya
• Mursi-Graznadskaya
• Niemiecka biała ulepszona
• Nubijczyk
• Poatuskaya
• Rosjanina
• Toggenburg pochodzi również ze Szwajcarii. Ale, w przeciwieństwie do Zaanen, którego garnitur jest głównie biały, toggenbursky ma brązowy kolor.
• Francuski alpejczyk

Rysunek 2. Przedstawiciele ras mlecznych: 1 - Zaanenskaya, 2 - Gorky, 3 - Megrelskaya, 4 - Nubian, 5 - Toggenburgskaya

Mięso

Trudno jest odróżnić rasy mięsa w osobnej klasyfikacji, ponieważ często te typy są uprawiane nie tylko do produkcji mięsa, ale także mleka. Najbardziej charakterystyczne można wziąć pod uwagę: anglo-nubi i syroch.

Rysunek 3. Zwierzęta w kierunku wydajności mięsnej: anglo-nubi (po lewej) i Syruhi (po prawej)

Pojawienie się przedstawicieli ras mięsnych pokazano na rycinie 3.

Wełna i pucha

Zwierzęta tych gatunków są wykorzystywane do produkcji puchu, który jest dalej stosowany w przemyśle tekstylnym (ryc. 4).

Gatunki główne obejmują:

• Wolgograd Pushvoy uzyskano przez przekroczenie Prudon i Angora.
• Ermonian Downy.
• Pulpa kirgisowa: charakteryzuje się miękką ciemnoszarą lub białą wełną, a puch jest uważany za jeden z najlepszych na świecie.
• Orenburg uzyskano przez przekroczenie lokalnych gatunków regionu Orenburg i Baszkirii. Zwierzęta charakteryzują się dużą i obrzydliwą sylwetką oraz wysoką masą ciała.
• Prudonskaya jest uważany. Zaczęło się rozcieńczyć w obszarach górnych zasięgów DON. Pomimo swojej starożytności, został jednak sztucznie uzyskany w XIX wieku, przekraczając lokalne zwierzęta z przedstawicielami rasy Angory.
• Uzbek Dowody.

Rysunek 4. Podstawowe gatunki upominka: 1 - Volgograd Pushvoye, 2 - Kirgis Pushvoy, 3 - Orenburg, 4 - Prudonskaya

Typy płaszcza obejmują takie zwierzęta:

• Angora: Jest uważany za najstarszy, a teraz rozpowszechniony na całym świecie. Głównymi surowcami uzyskanymi od zwierząt Angory to długa biała wełna, Moger, chociaż mięso charakteryzuje się wysokim smakiem (ryc. 5).
• Wełna Kazacha (reprezentuje poracyjny rodzaj radzieckiego płaszcza).
• Płaszcz sowiecki: został wyhodowany w sztuczny sposób, przekraczając lokalne gruboziarniste osoby z Angorą. Oprócz wełny o wysokiej jakości, mięso zwierząt i mleka są używane jako surowce.
• Wool Tadżyk (Reprezentuje także podgatunki płaszcza radzieckiego).

Rysunek 5. Zdjęcie wełnianych kozłów: 1 - Angora, 2 - Kazakh Wool, 3 - Sowiecki płaszcz, 4 - Tadżyk Wool

Bardziej przydatne informacje o tadżyckiej rasie wełnianej kozy podano w filmie.

Jak wybrać kozę

Wybór osoby dorosłej lub młodej osoby bezpośrednio zależy od dalszych celów korzystania z zwierzęcia i cech jego treści.

Wybierając osobę do pracy plemiennej, konieczne jest wybór tylko najbardziej zdrowych przedstawicieli, biorąc pod uwagę pochodzenie zwierząt. W tym celu konieczne jest posiadanie informacji o plemiennych cechach ojca i matki. Ponadto wybrane próbki są rozmieszczone na grupy w zależności od ich konstytucji, zewnętrznych i wydajności wskaźników. W przypadku tej selekcji należy dokładnie ocenić każde zwierzę: jego cechy fizyczne, właściwości puchu, mleka lub wełny.

Notatka: Wybór mężczyzn odbywa się przede wszystkim przez wskaźniki jakości i liczby potomstwa. Początkowy wybór rodzaju męskiego jest przeprowadzany już 2-3 tygodnie po urodzeniu. Pozwala to w młodym wieku kastracji nieodpowiednich do reprodukcji osób.

Często młode zwierzęta są podejmowane razem z matkami i przenoszone na osobne pastwisko z intensywną paszą. Drugi wybór jest przeprowadzany w wieku 4-6 miesięcy. Podczas tej selekcji przeprowadzana jest ocena masy mięśniowej, masy i charakterystyki. Grupa młodych kóz jest również zawarta w trybie intensywnym żywieniowym. Dalsza selekcja odbywa się w ciągu półtora roku w zależności od wyników wydajności (na przykład wełna sterująca i masa żywa). Tylko kilka osób z najlepszym fenotypem jest wybieranych z ostatniej grupy, aby dalej uzupełnić stado.

Od czego zależy wybór

Wybierając zwierzę, są one kierowane przede wszystkim, zgodnie z jego kierunkiem wydajności. Wybierając wełnę, musisz zwrócić uwagę nie tylko na gęstość wełny, ale także na ilość tłustego. Podczas sprawdzania wełny w dotyku powinno być gęste i sprężyste. Tłuszcz - niezwykle ważna substancja, ponieważ to on zachowuje blask i elastyczność stosu.

Notatka: Dlatego wybór osób wełnianych najlepiej przeprowadzać wiosną, przed fryzurą lub późnym latem, kiedy zwierzę udało się już utworzyć wystarczającą liczbę run do oceny. Jeśli istnieje możliwość obserwowania zwierzęcia w dynamice, zaleca się również ocenę płodności i objętości nudnego.

Ważną kwestią jest ocena kiełkowania ciała wełny. Powinna zakryć całe ciało zwierzęcia, z wyjątkiem głowy. Jeśli głowa jest nadal pokryta wełną, nie oznacza to niewielkiego rozmiaru zwierzęcia.

Wybór osób upominkowych należy przeprowadzić z dokładną oceną poziomu Down Tier. Wartość zwierzęcia zależy od zawartości puchu w wełnianej osłonie (u najlepszych zwierząt, jego ilość wynosi połowa wełny). Ponadto gatunki upominkowe mają dość wysokie ciężarki żywe (waga dorosłych kobiet może osiągnąć 45 kg, a mężczyźni - 80 kg). Osobno osoby Prudon należy ocenić, ponieważ ich puch jest nieco dłuższy niż inni przedstawiciele Down Direct.

Rysunek 6. Parametry wyboru osób i mleczarni

Ważną rolę odgrywa ocena płodności zwierzęcia, ponieważ większość samic futrzanych kobiet w jednej kozie przynosi dwa kozy jednocześnie.

Na co zwrócić uwagę przy wyborze - kształtu, tekstury i ustawienia nóg

Wybór kozy do dalszego odbierania mleka powinien być przeprowadzany głównie przez ocenę zewnętrznej części zwierzęcia (ryc. 6). Dairys mają duży tułów i małą głowę (często z małymi uszami i bez rogów), mają dużą brzuch, gładką i elastyczną skórę pokrytą miękką i krótką wełną. Wdder dobrej kobiety mleczarskiej powinien mieć prawym zaokrąglonym kształcie i duże sutki. Charakterystyczną cechą produktywnej samicy mlecznej są wypukłe żyły mleczne, które pochodzą z wymierza pod brzuchem, tworząc studnie mleczne przy wejściu do jamy ciała. Według wielkości i objętości żył i studni można ocenić milicję kobiety.

Nadmierne ciało jest uważane za główne wady lub odwrotnie, zbyt wąskie kości. Zła osoba może również mieć obwisłe i nierównomiernie rozwinięte wymyki lub małe sutki. Ponieważ w małych gospodarstwach rozmnażają się głównie na samice mleczne, podajemy film, który pomoże Ci wybrać odpowiednią produktywną kozę mleczną.

Ponieważ zwierzęta te są bardzo bezpretensjonalne w żywności i warunkach treści, szczególną uwagę należy zwrócić na te wskaźniki tylko wtedy, gdy planowane jest hodowanie osób mieszkających w innej strefie klimatycznej. Jednak często wszystkie mleczne, wełniane lub w dół kozy mają analogi hodowane przez hodowlę w różnych krajach, a najpopularniejsze są powszechne na całym świecie i dostosowane do zakwaterowania w najbardziej różnorodnych warunkach.

Lista kóz i ich klasyfikacja

Wszystkie rasy kóz są zwyczajowe do klasyfikacji w dwóch głównych obszarach: zoologicznych i produkcyjnych.

Zgodnie z klasyfikacją zoologiczną zwierzęta są podzielone na trzy gatunki:

• Zachodnio europejski: mają małe stałe uszy, często nie mają rogów.
• W dół i wełna (głównie Azji Środkowej i Transcaucasian). Uszy średnie, pół. Silnie rozwinęły się rogi.
• Mleko indo -afrykańskie i mieszane: osoby wyróżniają się długimi szeptanymi uszami i nierozwiniętymi rogami lub ich całkowitą brakiem.

Klasyfikacja produkcji jest bardziej obszerna. Obejmuje następujące typy::

• Wełna: Obejmuje: angora, płaszcz sowiecki z posiadłościami i Murguz. Przedstawiciele tej grupy są uprawiani głównie w USA, Afryce Południowej, CIS, Iranu i Turcji.
• Pura: Prudonskaya, Gornoaltay, Orenburg Reseas. Najczęściej uprawiane w Mongolii i krajach CIS.
• Typ mleka Jest to uważane za najczęstsze. W Rosji i Gruzji rasa Gorky i Megrelian znajduje się w grupie mleczarskiej. W Europie, Ameryce i Oceanii, Zaanen, rasach Toggenburg i ich pochodne są powszechne. Na Bliskim Wschodzie, w Afryce i krajach śródziemnomorskich, Mursi, Maltańczycy, Nubijscy, Cameruns i Syryan Dairy i ich majątki są uprawiane.
• Mięso: Kozy z rasy Czarnego Bengalu i Burskiej, a więc Shanski i Seran, są uważane za mięso. Są one uprawiane głównie w Chinach, Indiach, Południowej Afryce i Hiszpanii.
• Mieszany typ: Obejmuje gatunki przeznaczone nie tylko do uzyskania mleka lub mięsa, ale także całego kompleksu produktów (wełna, puch, mleko i mięso). Przedstawiciele tego typu są powszechne na wszystkich kontynentach i obejmują zwierzęta Aborygenów, gruboziarniste skały.

Rysunek 7. Klasyfikacja zwierząt w kierunku wydajności

Ale najnowocześniejsza klasyfikacja została przeprowadzona w 1991 roku. Jego istotą jest nie tylko dzielenie zwierząt na grupy o cechach fizycznych, ale także w czynniku produkcyjnym. Szczegółowa klasyfikacja kóz według ras pokazano na rycinie 7.

Pierwsza grupa: osoby z krótkimi uszami, małe rogi (lub bez nich) i krótka wełna (ryc. 8):

• Alpine Dairy: Zaanenskaya i jej pochodne (Banat Belaya, bułgarskie białe mleko, niemieckie Belaya, Gorky, Laoshan)- Toggenburg i jego pochodne (brytyjskie i niemieckie Toggenburg, a także ożywcze niemieckie).
• Hiszpańskie nabiał: powszechne głównie w Hiszpanii i obejmują Malagaenu, Mursian-Granadin i Guadarrama.
• Inne europejskie gatunki mleczarskie. Obejmują one tylko dwa typy: Norwegian (Nordik) i francuski pintvin.
• American: Cryola (wspólne głównie na Wyspach Karaibów), Cryllo (dorosłe w Ameryce Łacińskiej), Kriulu (rozwiedzione w Brazylii) i American Lamancha, powszechne w Oregonie, USA.
• Mięso amerykańskie: obejmują one dość dużą liczbę gatunków zwierząt, w szczególności: jalon (kozła krasnoludne z zachodniej afryki), południowo -sudańskie (w tym topos i nylotyczne), kozie somali, galla i wschodnioafrykańskie Karlikova Karlikova Karlikova.
• Indo-Pakistani: Chappar, Damani, Kylie, Barberry, Bengal. Wszystkie są powszechne w różnych krajach Azji i mają krótkie rogi i nogi.
• Krasnoludzki dowcipny Kasang Azji Wschodniej i niektóre rasy Filipin i Tajlandii. Ta grupa obejmuje także koreańskie lokalne i Tajwan.
• Chińskie dowcip: na przykład Guangzon White, Matou i inni.

Cyfra 8. Kobiety z krótkiej wełny z krótką wełną: 1-niemiecki biały, 2-mursyjka-granadyn, 3-Norwegian, 4-American Lamancha

Druga grupa: Krótkie zwierzęta z spiralnymi rogami. Ta grupa obejmuje zwierzęta, których mężczyźni mają rogi spiralne lub śrubowe, oraz kobiety - krótkie, a czasem szablowane rogi w kształcie szabli:

• Europejski: Valiy Black (przedstawiony na rysunku), White Castylian, White Andaluz, Canary Ostrovnaya, Pyrenee, Serran, Serpantine, Corsican i inne, powszechne w krajach europejskich.
• Zachodnia Afryka z spiralnymi rogami: Zachodnia Afrykańska długotrwała (Sacheli), Maradi, Krasnaya Sotoko.

Trzecia grupa. Kaszmir (Pashma), powszechny w Azji Środkowej. Charakterystyczną cechą zwierząt tego gatunku jest długa wełna i cienka podkładka, a także spiralne rogi. Następujące gatunki są uwzględnione w Kaszmirze: Zongway (żyją głównie w Chinach), Morgze (Iran, Kurdystan), Morgze, Vatan, Orenburg i Prudon Rasa (szeroko rozpowszechniona w Rosji).

Czwarta grupa. Kozy moheryczne wyróżniają się białą wełną, średnimi lub krótkimi rogami i są używane do produkcji mięsa i potentatora. Ten typ obejmuje angora i sowiecki płaszcz.

Piąta grupa. Kozy Vyslowry są podzielone na kilka rodzajów (ryc. 9):

• Syryjczyk (wspólny na Bliskim Wschodzie). Należą do nich: Syryjskie Gorny, Negvov, Anatolian Black, Cypr i Egyptian Rass.
• Typ nubijski jest najczęściej zawarty w miastach. Zwierzęta wyróżniają się małymi rogami lub ich całkowitą nieobecnością, a w mleku wymierny jest dość rozwinięty. Takie rasy obejmują Zarabi z Egiptu Południowego, Damaskaya z Syrii, Nubijczyka Sudanu z Sudanu, Anglo-Nubi (dorosłego w Anglii) i Nubian (wyhodowany w USA).
• Inne Morza Śródziemnego i Afrykański: Verber (kraje Afryki Północnej), Heizari (Półwysep Arabski), Sudańska pustynia, Benadir, Pafuri, Damara.
• Mleko Indo-Pakistańskie z romańskim nosem mają długie uszy i rogi w kształcie śrub (na przykład Jamnapiri lub Komory).
• Gujarat - Zwierzęta tego typu są wspólne głównie w Indiach. Wyróżniają się długimi, grubymi włosami, rogami w kształcie śrub i dają mleko, mięso i wełnę.
• Indo-Pakistani Visloux z bezpośrednim profilem. Żyją tego typu głównie w Nepalu i Pakistanie, a także w niektórych stanach Indii.
• Maltańczycy lub maltański - żyją głównie na Malcie, ale może się spotykać we Włoszech i niektórych innych krajach basenu Morza Śródziemnego. Są uważane za jeden z najlepszych do produkcji mleka.

Rysunek 9. Przykłady gatunków o wysokim hacie: Syryjska góra i Damaskaya (od lewej do prawej)

Jak określić rasę koziej

Poniżej znajduje się lista charakterystycznych cech i cech, które pomogą rozpoznać zwierzę:

• Dla wełny Główną rolą odgrywa jakość i grubość płaszcza. Powinien być jednorodny, ta sama długość (około 25 cm), a rusza powinna różnić się wysoką gęstością. Ponadto osoby wełniane różnią się dużymi rozmiarami, ponieważ przy dużej masie ciała i wysokości withers samica lub samca da więcej wełny z fryzurą.
• Charakterystyczna cecha zwierząt Down Istnieje rozciągnięte okrągłe ciało, głęboka klatka piersiowa i właściwe ustawienie nóg. Ponieważ głównym surowcem jest puch, musisz zwrócić uwagę na jego liczbę. Dobre osoby, które powinny być dobrze rozwinięte przez poziom Down Tier. Często wełna takich zwierząt dociera do poziomu oczu na głowie i dolnym stawie kończyn. Płodność odgrywa ważną rolę: w większości przypadków kobiety przynoszą bliźniaki do jednej kozy.
• Kozy mleczne Często dość duże, mają małą głowę, długą szyję, a rogi są krótkie lub całkowicie nieobecne. Charakterystyczna cecha - duży wymidd i obszerny brzuch. Możesz określić objętość błogosławieństw w formie wymienia i wielkości sutków. Wdder powinien mieć odpowiedni kształt w kształcie gruszki, sutki są duże, a żyły mleczne wyraźnie śledzą ciało zwierząt, które pochodzą od wymierza w brzuchu.

Rasa kóz zaanen

Szwajcaria jest uważana za miejsce narodzin kóz Zaanen, ponieważ to tutaj zauważono te niesamowite zwierzęta, chociaż nie ma dokładnych informacji o pochodzeniu. Mimo to zwierzęta Zaanen zajmują pierwsze miejsce na świecie w produktywności mlecznej (ryc. 10).

Notatka: Są to raczej duże zwierzęta ze śnieżnobiałą wełną, ale dozwolone są małe przeplatanie ciemnego koloru na skórze i wymierze.

W przeciwieństwie do innych gatunków mlecznych, zwierzęta zaanen są imponujące: masa dorosłego samca może osiągnąć 100 kg, a kobiety - 90 kg. Dzieci również rodzą się wystarczająco duże, około 4,5 kg i szybko przybierają na wadze. Wcześniej uważano, że charakterystyczną cechą jest całkowity brak rogów, ale w tej chwili ta funkcja nie jest przyczyną Culling.

Rysunek 10. Zewnętrzne cechy rasy Zaanen

Popularność rasy Zaanen wyjaśnia jego wiele cnót:

• Wysoka produktywność nabiału: Przeciętna kobieta daje około 1000 litrów mleka rocznie, a okres laktacji może trwać do 11 miesięcy. Samo mleko charakteryzuje się wysoką zawartością tłuszczu i przyjemnym kremowym smakiem i zapachem.
• Dobra płodność kobiet: Najczęściej samice prowadzą dwie kozy w jednym włóknie, a młode rodzą się silne, zdrowe i szybko przybierają na wadze.
• Stały wzrost wydajności: Charakterystyczną cechą i przewagą kóz Zaanen jest fakt, że przy każdym nowym zarysie produktywność nabiału kobiety wzrasta. Na przykład, jeśli po pierwszym OLF w ciągu roku osoba może podać około 700 kg mleka, to po drugim Oster ta liczba podwaja.
• Bezpretensjonalność: Historycznie kozy Zaanen mieszkały w regionie ze złożoną ulgą i klimatem. Dzięki temu są dobrze przystosowani do rosyjskiego klimatu, są bezpretensjonalne i zachowują wysoką produktywność mleczarską, nawet przy słabej bazie paszowej.

Ponadto takie zwierzęta można wydać nawet w tych miejscach, które nie są odpowiednie dla bydła lub innych zwierząt gumowych, na przykład w wąwozach lub na zboczach górskich.

Alpejski rasa kóz

Ta rasa jest idealna nie tylko dla doświadczonych hodowców zwierząt, ale także dla początkujących rolników, którzy nie mają jeszcze wystarczającej wiedzy i doświadczenia. Faktem jest, że zwierzęta alpejskie są niesamowitą wytrzymałością i bezpretensjonalnością pod względem treści i żywienia (ryc. 11).

Notatka: Podobnie jak kozy Zaanen, alpejskie zwierzęta były pierwotnie hodowane w Szwajcarii, ale stopniowo ta rasa, ze względu na swoją bezpretensjonalność, rozprzestrzeniła się na inne kraje.

Wśród głównych cech rasy alpejskiej warto go podkreślić:

• Niezwykły kolor wełny: Trudno powiedzieć, jaki kolor powinien być kozła alpejska, ponieważ gatunek ten charakteryzuje się niespotykaną różnorodnością kolorowania. Mogą być białe, brązowe, czarne, a czasem nawet dwa i trójkolorowe.
• Wysoka produktywność nabiału: W tym wskaźniku zwierzęta alpejskie nie są gorsze od swoich krewnych Zaanen. Średnia roczna produktywność nabiału jednej kobiety wynosi 1500 litrów mleka, chociaż zawartość tłuszczu jest nieco niższa niż w przypadku przedstawicieli rasy Zaanen. Jednocześnie mleko nie ma charakterystycznego nieprzyjemnego zapachu, więc picie jest bardzo przyjemne.
• Wytrzymałość: Zwierzęta alpejskie szybko przystosowują się do różnych warunków klimatycznych, tolerują nawet ciężkie mrozy i łatwo pokonują duże odległości na pastwisko.

Rysunek 11. Kozy rasy alpejskiej

Jednak gdy zawartość tego typu przedstawicieli należy pamiętać, że wyróżniając się bezpretensjonalnością w karmieniu, kozy alpejskie są bardzo wrażliwe na jakość wody pitnej. To musi być czyste. Jeśli woda jest brudna, zwierzę jej nie dotyka, nawet z najsilniejszym pragnieniem.

Kozy rasy Shami

Zwierzęta te różnią się od swoich krewnych z bardzo niezwykłym, a nawet przerażającym wyglądem. Chociaż w ojczyźnie kozy rasy Shami, w krajach Bliskiego Wschodu, są one uważane za niezwykle atrakcyjne (ryc. 12).

Notatka: Przedstawiciele rasy Shami są również nazywani Damask, chociaż rozwiedli się tylko w Syrii, ale także w innych krajach Bliskiego Wschodu. Rola tych zwierząt w życiu codziennym i kulturze lokalnych narodów jest tak wielka, że ​​informacje o tych kozach znajdują się nawet w annałach i doustnej sztuce ludowej.

Pomimo faktu, że kozy Shami nie wyglądają zbyt atrakcyjnie, w rzeczywistości mają miękki elastyczny charakter, szybko przyzwyczajają się do osoby i nie powodują kłopotów właściciela. W połączeniu z wszechstronnością rasę tę można uznać za jedną z najlepszych do hodowli w domu.

Rysunek 12. Przedstawiciele rasy Shami

Zwierzęta te wyróżniają się wysoką płodnością i wzrostem, szybko zwiększają wagę i dają smaczne mleko o wysokiej jakości, a ich wełna jest bardzo doceniana na rynku. Jedynym problemem jest to, że do niedawna osoby Shamusa były powszechne tylko na Bliskim Wschodzie, więc znalezienie rasowego zwierzęcia poza tym regionem może być trudne.

Kozy rasy Lamanch

Przedstawiciele tego gatunku są powszechnie znani ze swojej produktywności mlecznej. Rasa ma swoją nazwę dzięki hiszpańskiej prowincji o tej samej nazwie, w której te zwierzęta pojawiły się po raz pierwszy. Z czasem na świecie rozprzestrzeniają się bezpretensjonalne i bardzo głośne osoby.

Notatka: Głównym kierunkiem wydajności kóz Lamanchi jest uzyskanie mleka. Przeciętny osobnik daje 4-5 litrów mleka dziennie, aw najbardziej produktywnym wskaźnik ten może osiągnąć 9 litrów.

Treść tego gatunku jest popularna z kilku powodów. Po pierwsze, zwierzęta te bardzo szybko dostosowują się do nowych warunków życia i dobrze tolerują różne warunki klimatyczne. Po drugie, mają łagodny elastyczny charakter, więc nie będzie żadnych problemów z ich treścią, nawet u początkujących hodowców zwierząt. Ponadto mięso i mleko Lamansh nie mają nieprzyjemnego specyficznego zapachu.

Rysunek 13. Kozy Lamanch

Warto zauważyć, że ta rasa nie ma prawie całkowicie wad. Jedyną rzeczą, którą można zarzucić za zwierzęta, jest niewielki rozmiar uszu, co uniemożliwia przywiązanie znacznika (ryc. 13). Jednak rozwiązanie tego problemu jest dość łatwe dzięki specjalnemu tatuażowi na ogonie. Ponadto powinieneś być przygotowany na fakt, że życzliwość i narzeczenie zwierząt są czasem nadmierne, a właściciel będzie musiał zwrócić uwagę na swoje zwierzęta i regularnie je rozpieszczać.

Rosyjska biała koza

Jest to rasa domowa, która jest bardzo popularna nie tylko w naszym kraju, ale także za granicą. Na zewnątrz są to nietypowe zwierzęta, które charakteryzują się wszystkimi znakami gatunku.

Rysunek 14. Zewnętrzne cechy rosyjskich białych kóz

Interesujące jest to, że rosyjska biała koza była hodowana metodą selekcji ludowej, więc zwierzęta są dostosowane do warunków klimatycznych naszego kraju i podstawy paszowej większości regionów (ryc. 14). Dlatego takie zwierzęta wolą uprawiać właścicieli małych gospodarstw domowych. Kozy rosyjskiej białej rasy tolerują na zimno i w pełni jedzą nawet kroki, jednocześnie wykazując dość wysoką wydajność mleka.

Toggenburg rasa kóz

Przedstawiciele tego gatunku są idealni dla tych, którzy chcą otrzymać maksymalną ilość koziego mleka przy utrzymaniu stosunkowo małego zwierząt gospodarskich. Podobnie jak wiele innych ras o wysokiej zawartości, koza Toggenburg po raz pierwszy pojawiła się w Szwajcarii. Stopniowo przedstawiciele tego gatunku rozprzestrzenili się na całym świecie, gdzie kontynuowała poprawa rasy i pojawiła się nowe podgatunki pierwotnej rasy, chociaż jego produktywność mleka pozostała niezmieniona (ryc. 15).

Notatka: Na pierwszy rzut oka na kozę Toggenburg wydaje. Rzeczywiście, zwierzęta te są małe, ale ze względu na rozwinięte wymienie i zdolność do jedzenia prawie każdej pary, charakteryzują się wysoką wydajnością nabiału.

Rasa Toggenburg stała się szeroko rozpowszechniona ze względu na wiele zalet:

• Zwierzęta były pierwotnie hodowane w górskich regionach, więc dobrze dostosowują się do wszelkich warunków klimatycznych i dobrze tolerują zimno. Ale należy pamiętać, że zwierzęta w Toggenburg, podobnie jak przedstawiciele innych ras, wcale nie tolerują przeciągów i wilgoci.
• Wszechstronność zwierząt wyraża się w tym, że mają one stabilną produktywność nabiału przez cały rok, w tym zimą.
• Kobiety to wysoce płodność, a młode zwierzęta szybko gromadzą się żywa waga.

Rysunek 15. Zdjęcia kóz z rasy Toggenburg

Jedyną wadą jest fakt, że dla zwierząt powinny być starannie wybrane jedzenie. Jeśli żywność jest słabej jakości, gust i zawartość tłuszczu w mleku zmniejszy się.

Czeska rasa kóz

Rasa ta pojawiła się stosunkowo niedawno, około sto lat temu, a lokalne rasy kolorowanki brązowe i beżowe zostały przekroczone ze względu na jej wydalanie (ryc. 16). Umożliwiło to znaczną poprawę wydajności zwierząt. Ponadto powstałe osoby przekroczono produktywnymi kozami alpejskiej, dzięki czemu nie tylko wzrosła wydajność mleka zwierząt, ale także czas trwania laktacji.

Notatka: Oprócz wysokich rentowności osoby czeskie mają bardzo atrakcyjny wygląd i przyjemny kolor wełny.

Rolnicy, którzy już sprawdzili rentowność hodowli rasy Czeskiej, twierdzą, że zwierzęta te mogą oddać ton mleka rocznie, ale jeśli zwierzęta zapewnią optymalny system konserwacji i żywienia, wskaźnik ten można podwoić o połowę.

Rysunek 16. Zewnętrzne cechy rasy czeskiej

Brązowe czeskie kozy rosną ze względu na wiele zalet i prawie całkowity brak niedociągnięć. Po pierwsze, jedna dorosła koza daje od 4 do 6 litrów mleka dziennie i nie ma specyficznego nieprzyjemnego zapachu i smaku. Ponadto laktacja trwa do 11 miesięcy w roku, co jest również ważną zaletą rasy.

Po drugie, czeskie kozy są świetne do hodowli mięsa. Ponieważ młode zwierzęta szybko przybierają na wadze, już w wieku siedmiu miesięcy, kozy waży około 25 kg i można je wysłać na rzeź. Ponadto samice są wysoce płodności: przynoszą dwie kozy do jednego boczku, ale niektóre osoby są w stanie przynieść trzy młode.

Jedyną wadą rasy jest uważana za nietolerancję na wysokie temperatury. W letnim upale wydajność zwierząt jest zmniejszona, dlatego w wyjątkowo wysokich temperaturach lepiej nie prowadzić bydła na pastwisku.

Koza Orenburg

Rasy opisane w poprzednich sekcjach należały głównie do kierunku wydajności mięsa lub nabiału. Ale opis najlepszych ras koziego byłby niekompletny bez informacji o zwierząt Down, do których należą przedstawiciele rasy Orenburg (ryc. 17).

Rysunek 17. Cechy gatunkowe zwierząt Orenburg

Na zewnątrz są to dość duże zwierzęta z silną budową ciała. Waga dorosłych kobiet może osiągnąć 60 kg, a samce ważą ponad 90 kg. Ale główną wartością zwierząt nie jest ich duża waga, ale w grubej i miękkiej czarnej wełnie, która służy do produkcji różnych tekstyliów.

Notatka: Średnio, z jedną taką osobą, można uzyskać około 0,5 kg puchu wysokiej jakości, a ze względu na wysoką płodność kobiet liczba kobiet szybko przyniesie swój zysk właściciel.

Kozy Orenburg to niesamowita wytrzymałość. Tolerują dobrze zmieniają się zimno i ostre temperatura, łatwo dostosowują się do nowych warunków życia, chociaż ich produktywność nabiału jest wyjątkowo niska. Jednocześnie starych zwierząt można wysłać do rzezi, ponieważ zabójcza moc tuszy wynosi około 45%, a mięso charakteryzuje się wysokimi właściwościami smakowymi.

Borskaya rasa kóz

Do niedawna kozy pudełkowe były uważane wyłącznie za lokalną rasę i niedawno otrzymały rozkład masowy. Początkowo zwierzęta te pojawiły się i rozwiedli się w Południowej Afryce, ale ich wysoka produktywność sprawiła, że ​​popularne na całym świecie (ryc. 18).

Kozła rasa Borskaya należy do kierunku wydajności mięsa. To okazuje się bardzo imponujący wygląd tych zwierząt. Samce mogą osiągnąć wagę 135 kg, podczas gdy masa ciała kobiety wynosi około 100 kg.

Rysunek 18. Tak wyglądają egzotyczne kozy brata

Kozy pudełka rasowego są pomalowane na biało, a tylko na głowie wełna ma brązowy kolor. Najcenniejszą cechą tych zwierząt jest ich smaczne, soczyste mięso, które przypomina cielęce zapachu i jest całkowicie pozbawione nieprzyjemnego charakterystycznego aromatu koziej. Ponadto kobiety z tej rasy charakteryzują się wysoką płodnością i dobrze rozwiniętym instynktem matki. Należy jednak pamiętać, że wydajność mięsa zwierząt pojawi się tylko wtedy. Należy również pamiętać, że kozy Burs nie tolerują zimna, więc na ich utrzymanie będziesz musiał wyposażyć stodoła izolowaną kapitałową.